Hallo lieve lezers, wat goed dat jullie op mij gewacht hebben, ik had echt niet gedacht dat jullie zes weken lang nog mijn blog in de gaten zouden houden! Ik schaam mij wel dat ik niet wat vaker geblogd heb de laatste week, maar je weet wel hoe dat gaat, zo vlak na zo'n lange reis... Iedereen komt langs om de foto's te bekijken, de verhalen te horen en voor je het weet is er weer een dag voorbij.. Ik voel me ook nog steeds erg moe, ik heb nu al ongeveer zeven weken de darmen op hol, en dat kost veel energie. Gelukkig ben ik de enige thuis met dit euvel, maar het ziekenhuis onderzoekt de ... je weet wel. We zien wel wat er aan de hand is, ik doe maar gewoon een beetje rustig aan. Hierboven zie je een foto die ik in een gehuurd taxibusje gemaakt heb, op weg naar een tante die ver in de bergen woonde... nu echter nog maar anderhalf uur reizen! De Chinezen hebben n.l. het Afrikaanse continent ontdekt, doen nooit moeilijk over mensenrechten en zo, en leggen overal keurige asfaltwegen aan! Dit gaat echt heel goed, en er is meteen veel meer ontwikkeling in de steden en dorpen. Simpelweg omdat er meer goederen kunnen komen. Zo moet je niet raar opkijken als je een boer met twee ossen ziet ploegen (net zo als tweeduizend jaar geleden) en plots stopt hij...want zijn mobieltje gaat af.. Omdat de telefoon niet goed werkte en iedereen om contact verlegen zat, kwam Het Mobieltje! Kennelijk zijn ze niet al te duur, want echt ieder gezin heeft er wel één.. Erg handig in een land waar het heel belangrijk is om goede contacten te onderhouden. Hier geldt ; het gaat er niet om wie je bent, maar wie je kent!


Deze foto is gemaakt in een ander dorpje, waar we op bezoek waren bij de ouders en kinderen van goede vrienden in Nederland. Echt, de hele markt (ja, dit is de plaatselijke markt) lag stil toen wij daar op liepen... Hier zie je een stel kindertjes dat ons achterna liep. Hier komt niet iedere week een wit mens, en dan ook nog een met kindertjes.... We voelden ons een soort filmster-sinterklaas-gluurder, maar alles went.


Deze foto is gemaakt vlak bij ons logeeradres in Addis Abeba. Als je goed kijkt zie je hier schapen koppen, poten en staartjes liggen. Onder de vliegen. Voor in de soep of saus...

Dit is een stukje winkelstraat in Addis. Hier dus wel asfalt, en zelfs een stoep. Maar veel wegen zijn zanderige kleigrond vol met keien. Je moet echt opletten waar je je voeten neerzet, anders val je. Onelegante schoenen zijn hier een must! Al lopen de plaatselijke dames gewoon op naald hakjes, die geheel in de blubber verdwijnen. De dames en meisjes zijn hier echt nog heel vrouwelijk gekleed. Soms zie je wel vrouwen in een pantalon, maar meestal zit daar nog een lange rok overheen. Er wordt zelfs door de arme dames veel aandacht aan hun uiterlijk besteed. In tegenstelling tot de kinderen, die zijn allemaal verschrikkelijk vies, maar dat is hier ook geen wonder met al dat stof en die modder. Ze moeten toch spelen nietwaar ?!
Ik kom niet aan leuke handwerkjes toe momenteel, maar ik heb wel de saaie tuinstoelkussens overtrokken met knalroze katoenen stof. Ook een roze tafelkleed aangeschaft en twee kaarsjes voor op de tuintafel. Mijn plan was n.l. om onze saaie, oeroude tuinset weg te geven en een mooie nieuwe te kopen, echter, toen ik de (opruimings-)prijzen zag, dacht ik daar heel anders over. Na eens goed gekeken te hebben zag ik wat er nu zo leuk was aan die setjes in de Intratuin: de aankleding! Met wat kleurige accesoires ziet het er prachtig uit! Dus dat is de clou! Ik dus ook aan de slag, de stoelen schoongemaakt, alles roze gemaakt en...een superleuk resultaat!