Afgelopen weekeind was er hier een wintershopping avond (in goed nederlands..). En wat zagen wij op een kraampje liggen, dochterlief en ik? Een super snoezig uiltje, ongeveer 5 of 6 centimeter hoog en gehaakt van katoen. Hmmm.... Dus mama lieveheersbeest toog aan het werk en dít is het resultaat. Er moet nog een koortje aan om er een sleutel hanger van te maken, dan is het klaar. Snoezig he?
Deze suprise heeft onze lieveheersbeestjes-zoon-van-10 gemaakt voor op school. Het lijkt onschuldig, maar aan de achterkant moest er in de rug van Sponge Bob gegraaid worden, naar een aanwijzing...en daar zat heerlijke neppoep in (ontbijtkoeksmurrie met wat water...brr!)! Groot succes! Ik ben bang dat deze klas volgend jaar meer 'vieze' suprises zal maken...
En dan hier nog even een zebravinkjes update. Ja, ze zijn gewoon net zo groot als paps en mams! En dat duurde al met al maar twee weken, super om dit zo in de kamer te kunnen volgen...
We kunnen nog niet zien welke er jongens of meisjes zijn (mannetjes of popjes zeggen de deskundigen), pas na drie maanden schijnen de vogeltjes in de rui te gaan om het volwassenen verenkleedje te krijgen. Maar je kunt een beetje de wangvlek zien bij twee van de vijf jonkies. Ik vermoed dus dat er drie jongens en twee meisjes in het nestje zitten. Inmiddels is de familie verhuist naar een veel grotere kooi en staan ze niet meer hoog op de kast. Nu kunnen we het ook veel beter volgen. Soms gaan ze allemaal piepen (het lijken wel van die piepbeestjes die kindertjes in de box hebben!) en dan worden ze nog gevoerd. Ook kunnen ze al zelfstandig eten, maar voeren heeft de voorkeur. Moeder heeft inmiddels een kaal kopje want de kinderen gaan met de bovenkant van hun snaveltje over haar kopje als ze gevoerd worden. Maar dat begint alweer een beetje aan te groeien. Op een gegeven moment begint pa of moe te piepen en dan is het klaar met voederen. Het geinige is dat ze ook allemaal een ander stemmetje hebben en andere riedeltjes piepen...
En dan heb ik deze vogeltjes nog gehaakt. (ben wel weer veel aan het haken de laatste tijd!). Nee, ook niet zelf bedacht, maar ik zag ze op de kleurrijke haakblog van Attic24; http://attic24.typepad.com/weblog/2009/10/birdie-decoration-pattern.hmtl . Neem daar maar eens een kijkje! Er staan heel leuke dingen op...
Deze kleinste hangt inmiddels aan mijn sleutel ring...
En deze is een stuk groter. Ik bedacht dat er wel lavendel in kon, maar toen had ik hem al dichtgemaakt...
En hier het vrolijke duo nog even.
Iedereen heel erg bedankt voor het medeleven met de kiespijn problemen! Ik ben er nu van verlost hoor! Er moeten nog twee kiezen uitgetrokken worden, maar dat is pas aan bod in januari. Volgend jaar dus pas! (hmmm....) En eerlijk gezegd vind ik trekken niet zo erg als boren, het doet mij gewoon minder pijn.
In de volgende blog zal ik eens even de kersthoekjes en versierde boom van Villa Stip laten zien, tot dan!
Groetjes Mama Lieveheersbeestje.
9 opmerkingen:
Ongelooflijk hoe snel dat gaat met die vogeltjes.
En de vogeltjes die je gehaakt hebt zijn hartstikke leuk. Ik had al een patroon van internet gehaald, maar heb nog geen haaknaald vast kunnen houden. Er zijn steeds nog zoveel dingen die nog moeten. Zo staat er hier nog steeds geen kerstboom(zou vroeger zijn dit jaar).
Overigens is de suprise van je 10 jarige zoon heel mooi, al zou ik de smurrie minder vinden. Gelukkig vinden veel kinderen dat niet zo erg. En wat jouzelf betreft: gelukkig dat de kiespijn over is, maar hoe kort is jou nacht?
groetjes, Franca.
Wat een leuke haaksels, supermooi.Leuk voor aan een sleutelhanger.Wat een lieve vogeltjes..... dat zal wel een drukte zijn bij jullie in de kamer, en piepen en als maar heen en weer wippen, want dat kunnen zebravinkjes heel goed.
Gelukkig is het toch allemaal nog goed gekomen met de kiespijn, wat een vervelend gebeuren zeg!
Mag ik je een fijne dag toewensen, lekker koud en wellicht komt er nog sneeuw......
Daaaaaag Annemieke
Jeetje, wat zijn de vogeltjes al weer groot! Dat gaat echt heel snel. Je gehaakte uiltje vind ik ook heel erg schattig. En de andere trouwens ook. Je bent erg creatief met haken. De surprise is goed gelukt. Mijn oudste had dit jaar voor het eerst ook surprise's op school, maar moeders heeft hem er nog wel mee geholpen hoor, hij is niet zo'n knutselaar. Ik ben benieuwd naar je kerstversieringen. Hou ons op de hoogte.
Groetjes Antoinette.
Erg leuk die haakwerkjes !
Groetjes van Ingrid.
Wat een superlief uiltje!!! En zo knap dat je dat zomaar even namaakt! Je andere vogeltjes (die gehaakte bedoel ik, maar de "echte" ook hoor!) zijn ook heel schattig.
De suprise is ook héél leuk, als ik dit aan m'n middelste laat zien, weet ik al dat er volgend jaar ook zo'n suprise gemaakt zal moeten worden, zeker mét smurrie, hahaha!!!
Ik wilde je trouwens ook nog even heel veel sterkte toewensen met al die gebits perikelen, brrr.... ik krijg al de bibbers als ik er alleen maar aan denk.... Ik heb ooit 1x kiespijn gehad, héél lang geleden, maar vergeten doe ik het nooit meer, is de ergste pijn die ik ooit gehad heb.
Hoop het ook nooit meer mee te maken!
Tot de volgende post (met kerstboom?!?)!
:-) ik vind alle vogeltjes mooi :-) en het uiltje echt prachtig!!!
Hoi mama lieveheersbeestje,
oh wat zijn ze schattig de vogeltjes,de echte en de gehaakte.Onze zebravinkjes zijn wel druk in de weer met nestmateriaal maar nog geen eitjes.
Het gehaakte uiltje is ook al zo schattig,knap hoor.
Ga nu even boodschappen doen, lopend door een pak sneeuw,heerlijk.
Groetjes Ingrid.
Hoi,
wat zijn de vogeltjes hard gegroeid zeg. Ze waren nog maar net wat kalige pluizebolletjes. Dat gaat wel eens snel zeg !!
Leuke knutsels hebben jullie ook weer gemaakt.
Een hele fijne dag.
Wat leuk om te zien dat de grote-kleine vinkjes licht van kleur zijn. Dat heb ik nooit geweten ;o)
Een reactie posten