Hier zie je onze vogeltjes, nu twee dagen later. Ze krijgen al grijze veertjes en bovenop ligt het kleinste vogeltje, met, zie volgende foto, de grootste honger...Mama lieveheersbeest maakt deze foto's met angst en beven, want wat als de mezen merken dat er een fotograaf bezig is met het maken van foto's van hun kroost... stel dat ze weggaan om nooit meer terug te komen!
Gelukkig zag ik ze later al weer af en aan vliegen met kleine groene rupsjes in hun snavel. Als kever lopen je toch de rillingen over de rug...
Misschien dat ik morgenmiddag mijzelf eens even verwen met een teken-uurtje. De kasten van de jongenskevertjes zijn nu opgeruimt, vier zakjes naar de kleding-recycle-container. En alles weer lekker netjes. Ik doe dat altijd in de vakanties, dan kunnen de keverkinderen direct alles passen waarover ik twijvel of we het weg moeten doen of naar een ander door moeten schuiven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten