Vanochtend hebben we de boel de boel gelaten en zijn we met ons kleinste kevertje naar het ziekenhuis gegaan, om 7.15 uur moesten wij ons melden en met de verpleegster mee naar de kinderafdeling. Na een uitleg mocht het kevertje zijn pyama aan, dat vond hij wel raar, hij was immers net wakker, maar de prachtige speelkamer vol speelgoed was een prima afleiding. Omdat hij het jongste kindje was dat vandaag buisjes geplaatst kreeg, mocht hij als eerste naar de opereratie kamer. Bij mama op schoot werd hij onder narcose gebracht en ik zat er ook weer naast op de uitslaap kamer. Hij sliep erg lang door na de operatie, die overigens maar een minuut of vijf duurt, maar toen hij wakker werd zat hij meteen te lachten en stapte ook direct weer vrolijk rond. Alsof er niets was gebeurd. Hij scheen het allemaal wel gezellig te vinden!
De verpleegster haalde ons met bed en al weer op, en zei later dat alle operatie-zusters hem zo leuk vonden. Euh...tsja, elke moeder vind haar peuter de leukste natuurlijk HaHa! Ik heb dus maar niets gezegd. Na wel twee bekers ranja opgedronken te hebben, hij was erg dorstig en nuchter natuurlijk, kon hij zijn kleren weer aan en om 8.45 uur was het hele gedoe weer klaar!
Hoera! We hopen dat de buisjes er weer lekker lang in blijven, de vorige hebben er bijna anderhalf jaar ingezeten. Maar het minimum is zes maanden. ..
Ook thuis ging het heel goed. Hij vertelde in geuren en kleuren hoe het gegaan was :" it moet lapen in un bedje met odijntjes" (ik moest slapen in een bedje met gordijntjes, dat was op de operatie kamer) en hij had ook nog een dapperheidsdiploma gekregen dat zijn broers met een beetje jalouzie bekeken. Wat ben ik toch dankbaar dat zo'n relatief kleine ingreep bestaat! Hij hoort nu weer beter en krijgt geen ooronstekingen meer sinds hij die buisjes heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten