Verdriet, Verbouwen en een Verrassing..

Het is een hectische tijd geweest voor de lieveheersbeestjes... De eerste zondag van de herfst vakantie kregen wij het bericht dat 'oma ethiopië' is overleden.. Mijn schoonmoedertje was een heel lieve, maar broze vrouw. Eénzijdig verlamd door een hersenbloeding, maar dapper en rustend in haar lot. Toen ik haar drie jaar geleden voor het laatst zag, was ze er al niet goed aan toe, maar ze was toch nog erg sterk. Omdat we de volgende dag midden in de verbouwing zouden zitten, zat ik wel met mijn handen in het haar...verder was het natuurlijk ook nog eens herfstvakantie en waren we allemaal lekker verkouden. Er kwamen heel veel mensen ons condoleren en de tranen stroomden hier rijkelijk. Een rare situatie, je krijgt condoleance bezoek terwijl de wc er uit gesloopt wordt... Gelukkig zijn we nu allemaal weer een beetje tot rust gekomen. Papa lieveheersbeestje gaat binnenkort naar zijn familie om het 40 dagen durende rouwproces bij te kunnen wonen en dat zal hem vast ook rust geven. Verder nemen we iedere dag maar zoals hij komt... GENIET VAN HET LEVEN JONGENS! Dat is het enige dat je kunt zeggen, uiteindelijk staan we allemaal met ons nummertje in de hand en we weten niet wanneer het onze tijd is. Iets om eens bij stil te staan; wat is nu écht belangrijk voor je?

Ik kreeg een mooie verrassing vandaag, een pif-kadootje van Jente ( www.jente75.blogspot.com is haar leuke blogadres!!) ! Ik zal meer over pif op mijn blogje zetten binnenkort, maar nu nog niet...
Deze leuke sleutelhanger vrolijkte mij echt op! Dat er iemand zomaar aan je denkt en een kadootje voor je maakt is zo leuk...

Dit heeft Jente ook nog gemaakt,

een thee-etui! Zo leuk! Ik ga het in mijn handtas dragen want ik drink geen koffie maar ben een echte theeleut.

Dan nog even over onze leefsituatie...pfft! Hier een impressie van de woonkamer, en zo staan er overal, echt overal, spullen die er niet horen.

Overal is alles afgedekt...

En dit is ons toiletje. We kunnen niet naar de wc, alleen 's nachts zetten de bouwvakkers de wcpot terug en kunnen de kinderen plassen en zelf doorspoelen met een gietertje water..voor noodgevallen dus. Overdag hebben we de mogelijkheid om de sanitaire unit te gebruiken, een eind verderop in de straat. Je ziet mama lieveheersbeest dus in ochtendjas én jas met een wc rolletje onder de arm over de straat flitsen, in de hoop dat niemand haar ziet... Maarr..dat lukt dus niet. Buurtjes zwaaien vol medelijden (zij hebben alweer een pot) of begrip (die zitten nog in hetzelfde schuitje) naar mij. Ach, het geeft ook wel wat saamhorigheidsgevoel onder mekaar!

Ondertussen is opa lieveheersbeestje ook nog eens de kelder aan het vernieuwen (hij moest toch leeg). Die wordt mooi wit met heel veel planken en een lamp achterin de kelder zodat ik ook daar kan zien wat er staat...(bij de opruiming vond ik nog zes pakken lasange die over de datum waren...drie jaar)(schaam...).

Ondertussen hebben we allemaal nieuwe bedrading gekregen, nieuwe stopkontacten en lichtknopjes, en een heel nieuwe stoppenkast. Volgende week komt er nog een nieuwe vliezotrap, nieuwe sloten in de buitendeuren, de wc zal worden afgewerkt (al was er dan een verkeerde pot geleverd..)hoop ik en de douchecel krijgt een cosmetische metermafose.

We hebben nog geen hoop voor de zolder want de issolatieplaten zijn nog steeds niet geleverd en de woningstichting heeft de nieuwe ramen ook nog niet, dat zal nog een week of zes gaan duren. We zitten dus nog wel even in de rotzooi!

En wat moet je dan als jongste kevertje? In deze chaos... Je bouwt gewoon je eigen hutje onder de bank!